80li yılların sonu 90lı yılların başında doğmuşum gözlerden ırak gönüllerde sıcak yer tutan Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesinde. Çoçuğun adı Onur olsun şerefli namuslu olsun demişlersede son gelinen noktadan biliyoruz ki adımın Onur olması beni çok ilgilendirmemiş. Yıllar geçmiş 657'ye tabi babamın tayini büyüyen ve gelişen tükiyenin aydınlık yüzü Mersine çıkmış. Zaten ne tasadüftür ki ailecekte mersinliydik.
Saatlerimiz 07.20 takvimlerimiz 1996 yı gösterdiği sıralar eylül ayının 2. pazartesinde ben eğitim öğretim hayatına geri dönüşü olmayacak şekilde adım attışım. O günün kederleri ve izleri bugünleride hala etkilimekte...
Olaylar gelişmiş taktirler falan filan derken ergenlik dediğimiz çağın en şiddetli olduğu dönemlerde Lise öğrenimine devam etme mecburiyetinde bırakılmışım. Zamanın LGS sine(kimi zaman OGS yar yar SBS olan) girip tahmini güç, bir o kadarda şaşırtıcı sonuçlarla İçel Anadolu Lisesi'ne adım atmışım. kah gülerek kah ağlayarak, zaman zaman öğretmenimizi kimi zaman annemizi babamızı kaybetsekte hep bir arada olmuşuz...Yıllarca bitsede gitsek havası yarattığımız okuldan hüzünle ayrılmışız 2007'nin baharının sonunda..
Türk-Eğitim sisteminin kara yüzü olarak nitelendirilen ÖSS çıkagelmiş bu seferde sıraların üzerine. LGS'de şaşırtığım insanları busefer ters köşeye yatırmışım. ÖSS'de beklenen olmamış. Gazi Üniversitesi GEF BÖTE ABD Teknikokullar / Ankara'yı kazanmışım. Lise yıllarında ağzımızdan düşmeyen sözcüklerle, gram heycan bulamadan üniversite tadı alamadan bu eziyetinde bitmesini bekliyoruz ki, katmerlisi gelsin bu eziyetler bizi kesmemekte...
BÖTE demişken 1. sınıfında blog öğrenmişiz nedir ne değildir diye.. heycanımıza yenik düşmüşüz açmışız bir blog. yazamamışız ama en başta becerememişiz o işleri. Tecrübe kazandık derken 2-3 arkadaşın gazıyla yazmaya çizmeye koyulmuşuz. Ulan acaba yazımı okuyan var mı diye düşüncelere dalarolmuşuz...
Onlar ersin muradına biz çıkalım kerevetine.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder